woensdag 31 mei 2017

Dag 18 (31 Mei 2017)

Van Sivizzano naar Aulla

Aktieve duurtijd:   6u2m
Afstand  80,6 km (Totaal 1352,1 + 80,6 = 1432,7)
Gem.:  13,4 km/u
Hoogtemeters: 1532m

Gisterenavond zijn er nog 4 pelgrims komen eten in de bar. Zij waren 1 km verder in een B&B, en zijn door de eigenaars aldaar verwezen naar de bar. Iedereen mocht een eigen menuke samenstellen met een sterke voorkeur om de pasta carbonaale als entrada te nemen , en een stukje varkensvlees met gemengde groenten als hoofdgerecht. Nagerecht was een zelfgebakken taart.  Uiteraard mocht de huiswijn niet ontbreken. De 3 Fransmannen lieten de wijn rijkelijk vloeien, de Japanse dame was iets bescheidener.

Deze ochtend stond dan de Passo della cisa op het programma. Na de grote Sint Bernard col, het 2e hoogste punt van de VF in Italië.
Eigenlijk waren het 3 opeenvolgende collen  van telkens een 6 km klimmen. Wat vooral bijblijft, is de slechte staat van de wegen.

Onderweg veel schoons gezien. Ook de Casa cantoniera, vroegere huizen van wegenwerkers, allemaal rood gekleurd, en een deel nu als ostello ingericht.

Ik ben nu over de helft van de VF in Italië. Volgens mijn boek heb ik nu in Italië 494 km gefietst, nog 462 km te gaan.

Ik verblijf te Aulla in de ostello van de parochie San Caprasio. Deze ostello staat achter de kerk en naast het parochieschooltje. Alles, inclusief wifi, is hier voorzien en alle werk is geleverd door vrijwilligers. Bijkomend is het hier DONATIVO, t.t.z. je kan geven wat je vind dat het waard is.

Aulla ligt op ongeveer 30 km van de Middellandse zee. Vanaf Marina de Carrara volgt de VF de kuststrook voor ongeveer 20 km. Ik zal alvast mijn zwembroek bovenaan in de fietstas steken.

Cassio, plaats voor een mobilhome
 Appennino, sterk heuvelend
 Casa cantonieri, steeds rood gekleurd
 We zijn boven en kunnen ermee lachen
 2de hoogste top van de VF in Italie
 12u iedereen in de bar en de fles op de tafel
 Autostrade is nooit ver weg
Kapel bovenop de Passo della cisa

dinsdag 30 mei 2017

Dag 17 (30 Mei 2017)

Van Piacenza naar Sivizzano

Aktieve duurtijd:  4u43m
Afstand 90,1 km (Totaal 1281 + 90,1 = 1371,1)
Gem.: 19,1 km/u
Hoogtemeters:  612 m

Al snel had ik 51 km gefietst op het laatste platte stuk van Piacenza tot Fidenza. De eerste 10 km was op een te drukke baan, maar gelukkig kwamen daarna alleen maar kleine baantjes. De zogenaamde Strada Regionale (SR op de kaarten). Daarnaast bestaan er ook Strada Provinciale (SP) en Strada Statale (SS). En uiteraard de autostrades. Vandaag heeft de GPS mij geen Strada Bianca (gravel) voorgeschoteld.

Vanaf Fidenza is het heuvelachtig en gaan we de  doorsteek maken van oost naar West over het "Appennino" gebergte. De hoogste top is de Passo della cisa met 1.041 hoogte.

Onderweg lijkt het wel of ieder gehucht heeft zijn eigen kerk. Of een klooster ? Ook heel veel cascina's , wat grote boerderijen zijn met heel veel bijgebouwen en torentjes.

Spijtig dat ik vandaag weer dode dieren langs de weg zag liggen. Je kan ze zelfs ruiken, alhoewel de grote varkensstallen in de omgeving ook van ver met de neus zijn waar te nemen.

Vanaf mijn slaapplaats hier in Sivizzano, is het nog 31 km tot de Passo della cisa . Na deze col zitten we dan in Toscane.

In het klooster waar ik nu als enige , verblijf, is er een keuken om zelf te koken. Ik heb echter met de bar achter de hoek, afgesproken om 19u30. Ik kan daar dan iets eenvoudig eten. Ook morgenvroeg zal ik in dezelfde bar  ontbijten. Hier in het klooster moet ik ten laatste om 8u buiten.

Mijn was is gedaan en na 1 u kurkdroog. Als de Italianen zelf zeggen dat het warm is, kan ik dat alleen beamen. Op de middag was het bloedheet. Ik slaap gelukkig in een soort kelder waar het heerlijk koel is.

 Sivizzano klooster
 Brug over de Taro in Fornovo
 Fidenza centrum
 Fidenza stadhuis
 Slaapzaal
 Sivizzano klooster
 Kerk? Klooster ?
Stilte in de kerk

maandag 29 mei 2017

Dag 16 (29 Mei 2017)

Van Mortara naar Piacenza

Aktieve duurtijd:  5u7m
Afstand  101,6 km (Totaal 1179,4 + 101,6 = 1281)
Gem.:  19,9 km/u
Hoogtemeters:  466 m

Na het ontbijt zijn we weeral klaar voor een dag fietsplezier. Alles is opgeladen, gps en gsm, en paps heeft goed geslapen, en een stevig ontbijt genomen.

Enkel eerst nog inkopen doen. Ik zie een Lidl en ga daar 7 bananen, 4 appels en een ciabatta broodje halen. Zeker genoeg voor deze dag.

Om 10u stop bij een bar, en eet een eerste tussendoortje. De banaan is nog van gisteren, dus die is wat gemasseerd, maar net nog smakelijk. De koffie kost mij slechts 1 euro en de dame vult mijn eerste lege bidon met water.

Na 40 km komen we in Pavia terecht. Via de brug Ponte Coperta over de Ticino rivier, kom ik gemakkelijk bij de basiliek San Michele. Verder zijn de straten in deze middelgrote stad geplaveid met grote tegels en dikke keien. Ik zie de ene achter de andere dame struikelen over die keien.  En maar morren.

Onderweg van Pavia naar Piacenza zie ik de eerste pelgrims tevoet op Italiaans grondgebied. In Pavia had ik wel fietsende pelgrims gezien. Of fietsende toeristen kan ook. Het verschil is niet altijd duidelijk.

De gps stuurt mij vandaag grotendeels langs de fietsroute van de VF. Nu en dan zie ik geen pijlen meer, want dat zijn soms enkel maar stickers met een wit blauwe markering voor de fietsers.

De Giro is 20 km voor Piacenza gepasseerd. Ik zie nog een spandoek hangen en de weg heeft een nieuwe bestrating.

In Piacenza fiets ik langs het centrum, de kathedraal en de dom. Maar de warmte rond 14 u jaagt me toch eerder naar een volgende overnachtingsplaats. Er zijn hier wel enkele pelgrimsherbergen , maar die gaan pas open om 17u. Toch een eentje proberen. Niks , niemand neemt op. Dan maar even de gsm bovenhalen, en via scout iets zoeken.

Daar rechts sliep ik
 Het 10-uurtje
 Pavia Ponte Confortabel over de Ticino rivier
 Pavia de dom van binnenuit
 Pavia centrum
 GPS kent ook de VP
 Nieuwe baan voor de Giro
Piacenza basiliek

zondag 28 mei 2017

Dag 15 (28 Mei 2017)

Van Arnad naar Mortara

Aktieve duurtijd: 5u21m
Afstand 107,5 km (Totaal 1071,9 + 107,5 = 1179,4)
Gem.: 20,1 km/u
Hoogtemeters: 380 m

Bij aankomst gisteren te Arnad, was ik de enige ingeschreven klant. Dus ik verwachtte dan ook rustig te slapen. Maar een groep Duitse  motards viel het hotelletje binnen rond 20 u. Ze hadden allemaal grote dorst en honger, maar vooral veel lawaai bij. Niet zozeer hun moto's, maar wel het gedoe op de kamers. Bovendien was de airco van alle kamers kapot, en het was al overdag warm geweest en de warmte bleef uiteraard in de kamers hangen. We hebben al beter geslapen.

Al vrij snel na het vertrek was ik aan het fort van Bard dat als filmdecor is gebruikt in diverse films.

Aangezien het zondag was viel het verkeer vrij goed mee. Enkel wielertoeristen, motards en cabrio's op de baan. Wel vrij snel warm weer, eerder heet tot 35 gr .

Onderweg vielen ook de vele kaasmakerijen op, alsook saucissen draaiers.

Het enige toeristische gebied is rond het meer van Viverone waar allerlei wateraktiveiten zijn.

Vanaf Santhia is het plat met allemaal rijstvelden. De regio rond Santhia-Vercelli-Mortara is het grootste Europees rijst gebied.
De wind heeft daar vrij spel, gelukkig meestal in rug.

Ik verblijf in Albergo San Michele te Mortara , op de binnenkoer van een restaurant dat in de Michelin gids is vermeld.

 Kaasboerderij
 Filmset bij kasteel van Hone
 We volgen nog steeds de VF
Heet!

zaterdag 27 mei 2017

Dag 14 (27 Mei 2017)

Van Col St. Bernard naar Arnad (I)

Aktieve duurtijd: 4u26m
Afstand 84,5 km (Totaal 987,4 + 84,5 = 1071,9)
Gem.: 19,1 km/u
Hoogtemeters: 655 m

Weer: warm, en heel veel wind op kop.

Na de vespers en het ontbijt waren we klaar om de grens over te steken. Maar het niemandsland tussen Zwitserland en Italië was echter niet sneeuwvrij. Op een 50-tal meter lag nog een pak sneeuw, waardoor auto's, moto's ... niet doorkonden. Wel voetgangers, mits enig risico om op een smal muurtje te lopen.

Met 2 andere jonge Belgische fietsers heb ik de oversteek gemaakt. Eerst 2 keer heen en weer voor elk zijn zakken over te brengen. Een van die jonge kerels was zo vriendelijk om ook mijn fiets te dragen. Oef , we zijn in Italië.

De paters op Zwitsers grondgebied vertelden gisteren dat de Italianen nog geen verkeer aan hun kant wilden en dus de sneeuw niet opruimen. Bij navraag vanmorgen aan Italiaanse zijde, bleek dat volgens hun de Zwitsers nog wachten tot 1 juni en dus niet ondernemen om de sneeuw van de weg te halen. Wat wel duidelijk is zijn de borden langs beide kanten die aanduiden dat de col niet open.

Eens terug op de fiets met een lange fietsbroek aan , het was koud om je bergaf te laten bollen, was ik vrij snel beneden zonder te trappen.

Vanaf Aosta rij je dan 30 km in het dal oostwaarts, om ter hoogte van Chatillon meer zuidwaarts te fietsen. De wind zal heel de tijd serieus in het nadeel, dus het was geregeld schakelen.

Gisteren hebben we hoofdzakelijk gerust, maar toch wat bezig geweest:

  • fietssteun hersteld want het onderste deel was eruit gevallen 
  • kleren gewassen en deze ochtend was alles droog 
  • nagels van handen en voeten bijgeknipt 
  • gegeten om 19u15 met iedereen die bleef overnachten: champignonsoep, vis met aardappelen en ratatouille, ijscreme. Alles in hetzelfde bord en iedereen brengt zijn afwas zelf naar de keuken.
  • om 21u was er een film over het leven op de col in de winter. Alhoewel de col in de winter is afgesloten, blijft de hospice wel altijd open.

Deze ochtend moest iedereen zijn geen eigen vuil meenemen want er is geen vuilkar die langskomt.

 De vespers in St Bernard om 07:15
 Pelgrimsbeeldje in de kapel van St Bernard
 Het profiel van het tweede deel van de Via Francigena
 Weg verspert; fiets op de schouder
 Mooi op het muurtje lopen
 Verderop is de weg naar Italië vrij gemaakt
Mijn eerste pizza op Italiaanse bodem
4 stazzione! Lekker!

vrijdag 26 mei 2017

Dag 13 PM (26 Mei 2017)

Deze namiddag heeft André een rustpauze ingelast.

De plek waar sinds 1050 de pelgrimsherberg staat, gebouwd door St Bernard de Mention, ligt op de oude Romeinse weg. De Kelten, de Romeinen, ... Napoleon zijn hier allemaal gepasseerd.

 Sneeuwruimer
 Ik slaap op de 4de verdieping in het rechter gebouw
 Zonnebril op, anders sneeuwblind
 Hier verbleef Napoleon met 4000 man
Hier verbleef André op zijn eentje

Dag 13 (26 Mei 2017)

Vanuit Bourg St Pierre bleven de laatste km over van de beklimming naar de top van de grote Sint Bernard.

Uiteindelijk 12,7 km gefietst
Hoogtemeters: 895
Duurtijd: 2:04:05

De aanvang van de rit was onmiddellijk klimmen, weliswaar niet steil, maar toch. Men kan nog vooraan het tussenblad van 36 gebruiken en achteraan afwisselend 20 , 24 en 29.

Tot aan de eigenlijke tunnel die onder de bergen gaat, dient men door een aantal open tunnels. Het stuk tussen Bourg St Pierre en de tunnel was gevaarlijk door vrachtverkeer, maar ook motards en sportieve wagens die graag hoog in het toerental gaan. Er blijft niet veel over dan netjes op de witte lijn aan de rechterkant van de weg.

Voor de laatste 6 km werd de kleinste versnelling aangesproken: 26 x 34. Men kan er dan nog een beetje snelheid inhouden. Als men de fiets parkeert, moet men opletten, of hij is terug weg bergaf.

In de pelgrimsherberg werken allemaal religieuzen , die ook in de omgeving een rol in de kerkgemeenschap opnemen. Al diegenen die ik gesproken heb, komen allemaal uit België. Zij volgen allemaal de leer van Sint Augustinus.

Ik neem voor de rest een snipperdag. Het 2e boek van de VF bekijken, en het begin van Italië voorbereiden.

 Sneeuw net geruimd
 Nog 2 km
 OK voor Fietsers
 Nog een eindje
 Splitsing van tunnel en col
 Op de witte lijn rijden!
 Stuwdam
 St. Bernard-honden
De goede richting volgen
Op de top van de St. Bernard