maandag 2 oktober 2017

Verslag van het terugkeerfeest op zaterdag 30 september

Luc Peeters en André De Smedt, de initiatiefnemers van BIKE4Parkinson, een pelgrimstocht per fiets naar Rome ten voordele van de Vlaamse Parkinson Liga, hadden buren, vrienden, oud-collega’s, de Vlaamse Parkinson Liga (VPL) en professor Patrick Santens uitgenodigd voor deze avond in de zaal “De Twijg” te Willebroek. Ongeveer zeventig mensen maakten gebruik van de uitnodiging om aldus informatie te verkrijgen over de pelgrimstocht en de Parkinson ziekte.


Vooreerst schetste Luc het ontstaan van het project in januari van dit jaar. Toen André in januari langs kwam met de mededeling dat hij een pelgrimstocht ging ondernemen naar Rome, was Luc niet echt verwonderd of overdonderd. Niet dat hij het de normaalste zaak van de wereld vond, maar hij was er sowieso zeker van dat André dat succesvol ging doen. Gezien zijn voorgaande ondernemingen, de pelgrimstochten te voet en met de fiets naar Santiago de Compostella en gezien het karakter waar een woord een woord is of nog … iets beginnen = iets afmaken. Wat wel wat schrikken was, was het feit dat de pelgrimstocht zou gereden worden ten voordele van de Vlaamse Parkinson Liga. Maar als ex- projectleiders wisten ze wel dat ‘lobbyen’ en ‘communiceren’ een must zijn om een project tot een goed einde te brengen.  De sponsors werden door Luc en André voor een deel individueel en voor een deel samen gecontacteerd. Zo was André er als de kippen bij om ‘Het Anker’ te Mechelen te contacteren. De sponsors gaven naar eigen vermogen en geweten tussen de 100 en de 1000 Euro, en de meesten verleenden ook bijkomend materiële steun. Familie, kennissen en sympathisanten, allen legden ze hun steentje bij. Zodat het totaalbedrag dat aan VPL is gestort, nu gelijk is 6.857,5 €.

Na de inleiding van Luc, was het de beurt aan André om de voorbereiding en het uiteindelijk verloop van de pelgrimstocht te presenteren. Tijdens de voorbereiding in het voorjaar werd de weg van de VIA FRANCIGENA, de eeuwenoude pelgrimsroute van Canterbury in Engeland naar Rome, in het jaar 990 gelopen door aartsbisschop Sigeric,  uitgediept en ingevoerd op de fiets gps. De fiets zelf werd volledig voorzien voor een degelijke route met o.a. lekvrije binnen- en buitenbanden, en vooral de versnellingen werden aangepast voor een bergachtig parcours. Als tweede deel van de presentatie over de pelgrimsroute zelf, werden dan de 25 dagen dat André onderweg was, toegelicht. Ettelijke anekdotes werden verteld en gestoffeerd met de nodige foto’s van idyllische landschappen, typische pelgrimsherbergen, speciale figuren, heerlijke spijzen en dranken, …

Patrick Santens op zijn beurt lichtte de ziekte van Parkinson toe. Patrick is hoogleraar neurologie aan de faculteit Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen van de UGent en kliniekhoofd in het UZ Gent. Hij is auteur en coauteur van een 100tal internationale publicaties, in hoofdzaak rond neurodegeneratieve ziekten, neuromodulatie en cognitieve stoornissen. In de afdeling neurologie van het UZ Gent is hij supervisor van de polikliniek bewegingsstoornissen en is hij verantwoordelijk voor het programma voor diepe hersenstimulatie voor bewegingsstoornissen.

In 1817 bracht de Londense arts James Parkinson als eerste een aantal symptomen samen in een ziektebeeld dat hij toen “Shaking Palsy” noemde en dat later zijn naam zou dragen. Professor Patrick Santens wandelde door de geschiedenis en schetste hoe het inzicht in Parkinson geleidelijk toenam. Pas in de jaren 50 van de vorige eeuw formuleerde de Zweed Arvid Carlsson de hypothese van de rol van dopamine als neurotransmitter en de effecten ervan op de ziekte van Parkinson. Dat leidde er dan toe dat de eerste behandelingen met levodopa werden opgestart. In de jaren 80 ontdekte men de positieve werking van diepe hersenstimulatie. Een ernstige stap voorwaarts in de behandeling. Maar van genezing was er zeker nog geen sprake. In de vorige decennia werd via genetisch onderzoek ontdekt dat Parkinson-eiwit aan de basis zou kunnen liggen van de ziekte. Men kwam tot de conclusie dat Parkinson misschien niet in de hersenen start, maar zijn oorsprong vindt buiten het zenuwstelsel. De professor wees erop dat Parkinson eigenlijk een beetje een vergeten ziekte is, omdat de patiënt er niet heel direct aan overlijdt. Andere aandoeningen die voor een snellere mortaliteit zorgen krijgen dan ook veel meer aandacht.

Enkele markante cijfers uit de presentatie van de professor, zijn:
·        Aantal Parkinsonpatiënten in België: 35.000
·        Parkinson is na Alzheimer, de 2e meest voorkomende neurodegeneratieve ziekte
·        3 op 1.000 personen krijgen Parkinson
·        Bij personen ouder dan 60 jaar, krijgt 1 op 100 te maken met Parkinson
·        De jongste patiënt behandeld door de professor, had de leeftijd van 19 j.
·        Parkinson komt meer voor in landbouwgebieden dan in stedelijke regio


Als laatste deel van de avond klaarde Leo Boermans, voorzitter van de Vlaamse Parkinson Liga, de werking van VPL uit. Hij hield een betoog voor het oprichten van zelfhulp-groepen en benadrukte de rol van VPL als voorlichtingsorgaan. Dankzij het Parkinson magazine, dat vier keer per jaar verschijnt, kan het bredere publiek beter voorgelicht worden. 

Op het einde van de presentatie van de Vlaamse Parkinson Liga, werd nog een gedicht voorgelezen als prangende getuigenis.

MEER DAN PARKINSON

Hij is mijn ongewenste metgezel.
Hij kwam in mijn leven op zijn eigen tijd.
Parkinson, ik zocht hem niet, hij mij wel,
Levenspartners tot de dood ons scheidt.

Hij is het masker op mijn gelaat,
De keten om mijn beide voeten,
De volumeregelaar als ik praat.
Parkinson bepaalt mijn levensroute.

Ik haat die traagheid in mijn bestaan,
En het ongecontroleerd bewegen.
Ik wil door iedereen worden verstaan,
Maar Parkinson houdt dat tegen.

Hij betrad mijn leven ongevraagd.
Ik heb gevochten, maar ik hield geen stand.
Parkinson heeft vele dromen verjaagd,
En zette mijn leven naar zijn hand.

Maar …

“Ik heb Parkinson”, zeg ik iedere keer,
Als men mij star en traag bewegen ziet.
Maar tegen mezelf zeg ik telkens weer:
“Ik heb hem wel, maar hij heeft mij niet.”

Parkinson is slechts mijn buitenkant,
Het masker met de onbewogen blik,
Het ongewilde trillen van mijn hand,
Maar binnenin zit nog dezelfde “ik”.

Dezelfde “ik”, hoewel wat geschonden.
Ik kan niet meer alles doen wat ik kon.
Maar ik heb al mijn scherven teruggevonden.
Ik ben, weet wie ik was, voor de strijd begon.
Want een mens is meer dan alleen Parkinson!

Tijdens het feest werd een boekje (102 pag.), geschreven door André en Luc, aangeboden omtrent de voorbereiding van de tocht, de tocht zelf, het verblijf in Rome en nog veel meer. Dit aan de spotprijs van 20€. Per verkocht boekje is minimaal 5€ afgestaan aan VPL.

Je kan het boekje thuis bezorgd krijgen door eenvoudige bestelling bij André.
Alvast bedankt.


André en Luc

woensdag 20 september 2017

Terugkeerfeest op zaterdag 30 september

Op zaterdag 30 september organiseren we een feest ter gelegenheid van ons succesvol project BIKE4Parkinson.

Het feest zal plaatsvinden in:
Zaal De Twijg
August Van Landeghemstraat 115
2830 Willebroek

We starten om 19u30 met volgende agenda:
19:30 Welkomswoord
19:45 De plegrimstocht
20:30 De ziekte van Parkinson - Prof. Patrick Santens
21:15 De Vlaamse Parkinson Liga (VPL)
21:30 Gezellig samenzijn met verkoop boekje, tombola, verrassing.

Patrick Santens is hoogleraar neurologie aan de faculteit Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen van de UGent en kliniekhoofd in het UZ Gent. Hij is acteur en coauteur van een 100-tal internationale publicaties, in hoofdzaak rond neurodegeneratieve ziekten, neuromodulatie en cognitieve stoornissen. In de afdeling neurologie van het UZ Gent is hij supervisor van de polikliniek bewegingsstoornissen en is hij verantwoordelijk voor het programma voor diepe hersenstimulatie en bewegingsstoornissen.

Iedereen is welkom en de inkom is gratis. Gelieve André of Luc te verwittigen indien je naar dit feest gaat komen.

Tijdens het feest zal een boekje (102 pag.) aangeboden worden omtrent de voorbereiding van de tocht, de tocht zelf, het verblijf te Rome en nog veel meer. Dit aan de spotprijs van 20€. Per verkocht boekje zullen we minimaal 5€ afstaan aan VPL. Je kan het boekje ook thuis bezorgd krijgen door eenvoudige bestelling bij één van ons beiden.

Ook heeft onze sponsor 'Het Anker' van Mechelen gezorgd voor Gouden Carolus bieren aan een sterk gereduceerd tarief (2€ per flesje) tijdens het feest.

Tot zolang ?

André De Smedt
Heindonksestweg 279
2830 Willebroek
0475785402
dedewil@hotmail.com

Luc Peeters
Weertstraat 97
2880 Bornem
0475437869
luc.peeters@gmail.com






maandag 31 juli 2017

André en Luc schrijven een boek over hun project BIKE4PARKINSON

De pelgrimstocht naar Rome was voor iedereen een enige en aparte ervaring. Terwijl André beste maatjes was met zijn trouwe fiets, hield Luc nauwkeurig de blog up-to-date zodat alle geïnteresseerden dagelijks werden geïnformeerd.

We hebben met het project zeker onze doelstellingen gehaald. André fietste in 25 dagen naar Rome zonder noemenswaardige problemen. En ondertussen bedraagt het totaal van alle gestorte bedragen bij de Vlaamse Parkinson Liga 6.582,5 euro. Een mooi bedrag dat nog kan verhogen in de komende weken en maanden tot einde 2017.

André en Luc zijn momenteel hun project BIKE4P aan het neerschrijven in een boekje dat allerlei informatie zal bevatten over de Parkinson ziekte en over het pelgrimeren. Daarnaast staat het boekje vol prachtige foto's van de fietstocht naar Rome, evenals een verslag van iedere dagtocht.

Zie hierbij alvast de voorpagina van het boek.

Het boek is te koop aan 20 euro waarvan 5 euro ten voordele van de Vlaamse Parkinson Liga.

Het boek is te verkrijgen tijdens de terugkomdag op zaterdag 30 september.
(Meer informatie over de terugkomdag volgt later).

Daarnaast is het boek eveneens te verkrijgen bij André ( Email dedewil@hotmail.com ) of Luc ( luc.peeters@gmail.com ). De boekjes worden in België thuis bezorgd door de fietser van dienst.

Reserveer alvast tijdig uw gesigneerd exemplaar.


woensdag 7 juni 2017

Dag 25 (7 Juni 2017)

Toegekomen om 10:15 te Rome

Actieve duurtijd:   1u59m
Afstand  29,19 km
Gem.:  15,6 km/u
Hoogtemeters: 416m

"Alle wegen leiden naar Rome" is een veel geciteerd gezegde. Wel, vanmorgen net niet.

Reeds 20 km voor Rome begon de miserie. Overal files. En je zag zo dat de sluipwegen werden gebruikt, en dat zijn veelal ook de fietswegen die de gps selecteert.

Een extra mooi spektakel is, zijn de auto's die kinderen afzetten aan school. Die hoeven geen parkeerplaatsen, want de weg is 1 grote parkeerplaats en ze zijn dan ook in alle mogelijke richtingen gebruikt.

Bijkomend zijn de bestuurders nog aan het ontbijten in hun auto, aan het bellen, een sigaretje aan het roken, en de dames zijn hun kaakjes nog aan het poeieren ook. Wie kan er dan nog op een fietsende pelgrim letten ? Dan is dan bijzaak. Dus Dreke, remmen niet loslaten, snelheid minderen, netjes in de rij blijven, ...

Maar eind goed, al goed.

Om 10u15 draai ik de Via della Conciliazione op, en daar ligt alles op mij te wachten. De piazza di San Pietro en de basiliek met het beeld van Paulus dat rechts staat te pronken, en Petrus aan de linkerkant.

Ik laat mij fotograferen door iemand van de ticketverkopers. Wat verder staat de politie een eerste keer te fouilleren en ik moet mijn  stuurzakje openen. Bijkomend mag ik niet verder met de fiets. Ik besluit om naar het San  Lorenzo centrum te gaan om mijn fiets daar te parkeren, mij om te kleden en op te frissen. De priester van dienst merkt echter op dat ook het centrum het certificaat mag uitschrijven. Zo gezegd, zo gedaan. Vijf minuten later is de pelgrimspas een laatste keer afgestempeld en heb ik mijn certificaat op zak.

Tijd om even uit te zakken. Ik rij terug naar de
Via della Conciliazione, koop 2 biertjes, zoek een plekje in de schaduw en geniet van het schouwspel van zwetende toeristen, opdringerige verkopers, patrouillerende politiewagens, groepen pelgrims waaronder een Spaanse groep vergezeld van de nodige paters en nonnen.


 Formello dorp bij avondschemering
 Hier eten we het pelegrino menu in Formello
 Voorgerecht! Alleen voor mij?
 Hoofdgerecht met pesco: de lekkerste pasta ooit
 Formello bij valavond
In de hemel en op aarde
Verder geraak je niet met de fiets
Certificaat van de pelgrimstocht naar Rome

dinsdag 6 juni 2017

Dag 24 (6 Juni 2017)

Van Montefiascone naar Fornello

Actieve duurtijd:   4u42m
Afstand  80,88 km
Gem.:  17,2 km/u
Hoogtemeters: 862m

In de Albergo van gisteren te Montefiascone kwam de eigenares Maria bij mij zitten. Zij was op pensioen sinds 3 jaar, was nu 63 jaar en was een onderwijzeres geweest. Zij spreekt genoeg Frans om elkaar  te verstaan.  Nu runt ze met haar broers Roberto en Maximo de familiezaak van haar overleden ouders. Maar iedereen zit op het tandvlees. Vroeger kwam hier alle verkeer van en naar Rome voorbij, maar sinds de aanleg van de autostrade kunnen ze enkel nog wat toeristen aantrekken. In de weekend hebben ze wel geregeld trouwfeesten en daardoor kunnen ze  financieel overleven. Ze willen de zaak verkopen.

Na een tijdje doe ik mijn verhaal van BIKE4P, en wat blijkt dat Maximo een vriend heeft die Parkinson heeft.  Maria vraagt meer informatie en ik geef haar het adres van de blog. Je weet maar nooit.

Vanmorgen had Maximo voor mij een ontbijt klaargezet om 8 u. Basic , maar wel met een fles vruchtensap met extra vitamines. We zijn paraat om kilometers te draaien.

Ik stel de gps in en het blijkt dat hij in een kwaaie bui is. Hij stuurt mij volledig een andere kant uit, met 50 km meer dan nodig is. Ik grijp in. Want ik ben nog altijd hier de baas.
Je hebt veel provinciale wegen, maar daarnaast inderdaad weinig alternatieven.

Het is wel minder warm, zelfs bewolkt. Ik hoef niet zoveel drank te zoeken, en stop op de standaard uren van 10 en 12 u. Een boterham met een banaan is ondertussen ook een standaard. Daarna volgt 13u30 en 15 u om wat nootjes, gedroogde rozijnen, ... te knabbelen.

Onderweg passeer ik dorp na dorp met ertussen steeds een golvend parcours. De regio is toeristisch interessant door de kleine meertjes, het amfitheater te Sutri, de kaas- en wijn-boeren, ...

Reeds een dag of 3 zie ik een jongeman ook per fiets ongeveer dezelfde route doen. We stoppen toevallig op dezelfde plaats en eten ook toevallig allebei een appel. Hij is een Italiaan die naar Rome fietst en dan
... ??? Hij weet het nog niet.

Vanuit de ostello waar ook het plaatselijk museum en de bibliotheek zijn gevestigd, kan ik Rome zien liggen. Mijn fietsmakker is doorgefietst, ik laat de resterende kilometers voor morgen.

Straks kan ik naar een plaatselijk restaurant voor een pelegrino menu van 12 €.

Mijn pelgrimspas bevat al een hele serie van stempels. De grote en mooiere stempels  komen van kathedralen, basilieken, ... Maar ik heb er ook enkele van bars, pelgrimsherbergen, hotels, ... Alles bij elkaar meer dan voldoende om te Rome een certificaat te verkrijgen.

 Men maakt hier palen alle maten
 Amfitheater te Sutri
 Ook necropolis te Sutri
 30km verder dan de ostello te Formello ligt Rome
 Hier links de ostello van Formello
 Albergo van Montefiascone lijkt op een kasteel van Disneyland
Voorgerecht meestal copieus
 Hoofdgerecht met varkensmarkt funghi
Pelgrimpas met stempels van onderweg

maandag 5 juni 2017

Dag 23 (5 Juni 2017)

Van Radicofani naar Montefiascone

Actieve duurtijd:   3u50m
Afstand  61 km (Totaal 1722,4 + 61 = 1783,4)
Gem.:  15,8 km/u
Hoogtemeters: 737m

Om 6 u hoor ik beneden in de Ostello te Radicofani een gerammel van jewelste. Met nog een slaperig hoofd, reageer ik onmiddellijk: mijne fiets !!!

Ik storm in mijn luchtige slaaptenue naar beneden en zie dat een mountainbiker zijn fiets heeft laten vallen. Oef. Gelukkig is mijn fiets intact.

Ik merk wel dat mijn stalen ros staat te trappelen van ongeduld om de dag aan te vatten. Ik maan hem aan tot enige kalmte. We hebben immers alle tijd.

Terug eens boven probeer ik de slaap te hervatten. Maar het is licht, en alle andere huisgenoten maken zich klaar om te vertrekken. Dan blijft er niet veel over dan ook in te pakken en iets te zoeken waar ze koffie en wat brood verkopen.

Nog geen 100 m verder, is er een Vinoteco die op dit uur ook koffie schenkt, en bovendien croissants in huis heeft. Ik neem een croissant met crème en een andere met chocola.

Ik zet mij met een caffee lattee en mijn croissants buiten op het terras. Enkele oude vrouwtjes zitten wat te tateren, en houden mij  in de gaten. Als ik in mijn croissant bijt en de crème eruit spuit, stopt alle getater, en begingen ze wat te giechelen. Als bij de volgende croissant de chocola ook nog een serieuze streep op mijn truitje achterlaat, lijken ze allemaal te verkrampen van het lachen. Ik eet rustig mijn lekkere croissants op en ben definitief klaar voor het vertrek. Bij vertrek merk ik dat achter mij wat oude heertjes wezenloos voor zich uitstaren. Zij zijn meer gewoon dan een fietser in een wielertenue van Umicore.

Gisteren moesten we kilometers klimmen om in Radicofani te belanden, dan mogen we nu kilometers dalen. Ik hoef tot km 7,3 geen trap te doen. Het is wel killig en er hangt wat lage bewolking.

We rijden naar het meer van Bolsano, een erg toeristische plaats. Ik merk in de omgeving evenveel Italiaanse als buitenlandse nummerplaten zoals Duitse, Nederlandse, Franse, ... En 1 Belgische nummerplaat.

Naast het meer is het vrij plat, en mijn fiets slaat op hol. Als ook de wind nog meezit, worden de grote middelen aangesproken en draaien we een hele tijd ons grootste versnelling, 48 x 13. Ik laat alle teugels los en ondertussen passeren we ettelijke campings waar de meeste buitenlanders zullen vertoeven.

Na een tijdje rijden we weg van het meer en komen we in Montefiascone plots aan het 100 km merkpunt van de Via Francigena. Hola, secondje, mijn stalen ros mindert snelheid omdat het dan hoog tijd is om te stoppen en nog wat kilometers over te laten voor morgen en woensdag.

We vinden snel een Albergo en een kamer aan de pelegrino prijs van 25 €, of 30 € met ontbijt. Eens in de kamer moet alle stof en zweet eraf. We douchen, ttz 5 minuten ons wassen en dan nog een halfuur alle vermoeidheid wegspoelen. We eindigen steeds met 5 minuten  koud water  op de benen te sproeien. Dan de dagelijkse was, wat rusten, de kaart voor morgen bekijken, ...

Het plan is dus om woensdag aan te komen.

En ik heb een verblijf te Rome geregeld bij de zusters van het Heilig hart, vlak achter het Vaticaan. Zuster Monique heeft een 1-persoons kamer voor mij gereserveerd van 7 juni tot donderdag 15 juni. Ik had haar een mail geschreven op zondag en ons BIKE4P project uitgelegd. Blijkbaar doet BIKE4P ook wel iets extra  met religieuzen, want ook in Leuven, Dinant, Clairvaux, ... ontvingen we enthousiaste reacties.

Officieel noemt het instituut van die zusters, 'Casa per ferie ravasco', te Rome in de Via Pio VIII, no.28.

Ik kan daar verblijven aan 30 € per dag, inclusief ontbijt. Een middag- of avond-maal kost 14 € per maaltijd. Allemaal spotprijzen in een grootstad als Rome. En mijn stalen ros mag ik in alle rust beveiligd stallen op de binnenkoer.

Ostello te Radicofani
Radicofani bij ochtend
  Lekker en overal te koop
 Het meer van Balsano
 Bolsano centrum
 We rijden weg van het meer van Bolsano
 100km merkpunt van de VF
 Officieel ook nog 100km
 Merkpunt 100km bij de Basilica di San Flaviano

zondag 4 juni 2017

Dag 22 (4 Juni 2017)

Van Siena naar Radicofani

Wat een rustdag in Siena moest zijn ...

Actieve duurtijd:   5u30m
Afstand  78,7 km (Totaal 1643,7 + 78,7 = 1722,4)
Gem.:  13,4 km/u
Hoogtemeters: 1206m

Deze ochtend, na een nachtje goed slapen, duurde het een tijdje vooraleer ik weg was uit Siena. De gps had een uitstapje voorzien langs de bezienswaardigheden van Siena. En je kan op de gps zien, dat je cirkeltjes maakt. Maar je kan ze niet inkorten omdat de straten ertussen eigenlijk trappen zijn.

Maar ja, wie kan er zeggen dat hij op een zondagochtend 2 keer op de Piazza del Campo heeft gefietst ?

Na 3 km en een half uur later, want doorfietsen op die plaveien kan niet, kan ik eindelijk snelheid maken. Richting Radicofani.

Onderweg maken ze mij er geregeld attent op dat het zondag is. Alle klokken van alle kerken luiden een of ander deuntje.

Maar Andre, ging jij niet rusten in Siena ? Wel, van Siena naar Rome is 255 km en op zondag is het meestal rustig op de banen. Dus ik denk zo, ik ga zondag ongeveer 80 km doen en dan kan  ik de volgende 3 dagen wat minder rijden en dan ben ik woensdag in Rome. Op dag 25.

De laatste 10 km waren wel pittig want Radicofani ligt op een heuvel op 814 m hoogte. Samen met tientallen mountainbikers die het jaarlijks event "Toscane Triumph 500 km"  reden, zijn we op allerkleinste versnelling hier geraakt.

En wat blijkt ? Het is hier 3 dagen feest met oude ambachten en allerlei tentoonstellingen.
De moeite om te zien en het enthousiasme van de lokale bevolking spreekt boekdelen. Zij zijn fier over hun regio.

Radicofani was vroeger een strategische plaats voor de controle van en naar Rome. Men kijkt vanuit het kasteel hierboven in alle mogelijke windstreken enorm ver.

Eerste rij richtingaanwijzer met km aanduiding
Vignoni
Lekker wijntje die Brunello
Radicofani op zijn heuvel
Altijd maar hoger
Handenarbeid
Binnenkoer met overvloed van bloemen
Bloem met handmolen draaien
Radicofani van ver
Radicofani centrum